Ben kazandım herkes kazansın

Dünyada iki milyarın üzerinde Müslüman yaşamaktadır. Müslüman demek Allah’a c.c, Hz. Muhammed’in peygamberliğine iman eden, namazını kılan, ramazanda orucunu tutan, bilerek bilmeyerek hata eden insanlardır. Birde imanı kalbine inmiş olan müminler, hidayete eren kimseler vardır. Böyle kimseler herkesin iyiliğini ister. Kötülüklerden uzak kalmalarını gönülden arzular. Böyle bir olgunluğa eren Mümin insanlar; “Ben bu dünyada kazandım. İnşaallah ahıretimide kazanacağım”. Bütün Müslümanların, hatta insanların her iki dünyalarını kazanmasını gönülden isterim diye düşünenlerdir.

Peygamberimizin s.a.v. yakın dostu, damadı ve ilk Müslümanlardan olan Hz. Ali’ ye “Ey Ali r.a “Senin irşadınla (çabalamanla) tek bir kişinin Müslüman olması sana kızıl tüylü develer verilmesinden daha hayırlıdır.” Buyurdu.

O zamanda kızıl tüylü, güçlü kuvvetli develer bugünün lüks otomobili gibi idi. Kim istemez son model bir arabaya binmek. İşte öyle bir lüks otomobile sahip olmaktan daha hayırlı olan, insanlara doğru yolu göstermeye gayret edenlerdir.

Müslüman için, diğer insanların iyiliğini istemek, ne kadar önem arz ettiğini ortaya koymak güzel bir örnektir.

Maalesef günümüzde dinden, imandan uzak kalan, İslam’ın yolundan sapan bazı kimseler “Ben yandım herkesin canı cehenneme” düşüncesine kapılıyorlar. Bu düşüncenin mimarı şeytandır.

Kur’an da Araf süresinde: Şeytan dediki “İnsanlara pusu kurup onların önlerinden arkalarından, sağından, solundan yakalayacağım. Onların çoğunu şükreden kullarından olmasının önüne geçeceğim.”

Bu düşünce, kötülüğü hayat biçimi haline getirenleri özetler gibidir. Bu tip insanlara ne kadar nasihat yapılsada faydasızdır. Bunlar geçici dünya nimetlerini, dünya hayatını tükenmez zannederler. Dünyadan bir gün yok olacaklarını hatırlamazlar. Aslında yüzlerini gök yüzüne çevirseler, toprağa bakıp mezarda yatanları düşünseler, Allah’ı hatırlarlar. Dünya ile ilişiği kesilince yapayanlız biçare kalırlar. Sorgu meleklerini karşılarında gördüklerinde o çok sevdiği dostları, sevenleri, malı onu yalnız bırakıvermiştir. Ben dünyada iken ezan okunurken duydum, doğruluktan iman etmekten bahsediliyordu ama-ama- ama… demeye başlarlar.

Elimizde fırsat varken yapılan ikazlara kulak verelim. Allah c.c. bize bu aklı düşünelim doğru yolu bulalım diye verdi. Normal yaşantımızda İslam la tanışmak istememiş, İslami değerlerle alay etmiş, ben ölünce isterlerse bedenimi yaksınlar diye ahıreti tiye almış insanlar; öldüğünde en büyük Camii de cenaze namazı kılınsa, en tanınmış hocalar Kur’an okuyup dua etseler, onun namına hayırlar yapılsa faydasızdır.

Toplumda bu tip insanlara şahit oluyoruz. Benim babam hacı idi, babaannemin başı örtülü idi, dayım beş vakit namazını Camii de kılardı gibi sözler insanları kandırmaktan öteye gitmeyen sözlerdir.

Bu insanları ikaz etmeye kalkışıldığında; ‘kimin cennete, kimin cehenneme gireceğini sizmi karar vereceksiniz’ derler. Kimse Allah c.c. yerine konuşamaz. Görünen köy kılavuz istemez.

Peygamberimiz zamanında sözde Müslüman geçinen münafıklarda vardı. Bu tip insanlar için Kur’an-ı kerim Tevbe suresi 80-81-82-83-84. Ayetlerinde özetle şöyle buyurur. “ONLARIN BAĞIŞLANMASI İÇİN ALLAH’A İSTER DUA ET İSTER ETME. ALLAH ONLARI BAĞIŞLAMAYACAKTIR. ÇÜNKÜ ONLAR ALLAH VE RASÜLÜNÜ İNKAR ETTİLER. ALLAH GÜNAHA BATMIŞ KİMSELERİ DOĞRU YOLA İLETMEZ. VE ONLARIN ARASINDAN ÖLEN KİMSELERİN CENAZE NAMAZINI KILMA. MEZARI BAŞINDA DA DUA ETME. ÇÜNKÜ ONLAR YOLDAN SAPMIŞ OLARAK ÖLDÜLER.”

Bizler Müslüman olarak -Ben bu dünyada ve ahırette huzuru kazanmak istiyorum. Diğer kardeşlerimizde kazansın diye çaba sarfederiz. Ama günahkar yahut imansız olanları zorla yola getiremeyiz.

Bizim istediğimiz İslam’ı yaşamak istemeyenler bize İslam’ı anlatmasınlar. Biz onlar için iyilik isterken, onlar Müslümanlarla alay etmesinler. Ülkemizde herkes hürdür, istediği şekilde yaşamaya serbestir. Vesselam. Hayırlı Cumalar.