Anadolu’nun Türkleşmesinde emeği geçen mücahit alimler

İslam tarihinin her döneminde, her coğrafyasında mücahit alimleri bulabiliriz. Bunlardan biride İran’ın Horasan bölgesinin Harekan köyünde doğan Ebul Hasan El Harekani’dir.  963-1033 yılları arasında yaşamış, Beyazıd’i Bestami hazretlerinden etkilenip onun türbedarlığında ilim tahsil etmiştir. Selçuklu ların Anadolu’ya yaptıkları akınlara katılarak Kars bölgesinde Bizanslılarla yapılan savaşta şehit olmuştur. Sultan Alparslan’ın Kars’ı fethetmesinden sonra Kaleiçi mahallesinde kabrine türbe yaptırmış. Nurül-Ulum adlı el yazması eseri British Museum kütüphanesinde bulunmaktadır. Bu eseri inceleyip doktora tezi hazırlayanlardan, Doktor Bilal Yıldırım kitaptan çok güzel bilgiler aktarmıştır.

“Allah sizi dünyaya temiz olarak getirdi. Sizde Onun huzuruna kirli olarak gitmeyiniz! Nasıl ki namaz ve oruç farzdır., yapılması mecburidir. Aynı şekilde gönülden kibri, hasedi ve hırsı bertaraf etmek zaruridir. Tandırdan elbisene bir ateş sıçrasa onu söndürmeye koşuyorsun! Peki dinini yakacak olan bir ateşin, yani kibir, haset ve riya gibi kötü sıfatların kalbinde durmasına nasıl müsaade edersin. Türkmenistan’dan Şam’a kadarki sahada birinin parmağına batan diken benim parmağıma batmıştır. Birinin ayağına çarpan taş, benim ayağımı acıtmıştır. Bir Müslümanın kalbinde hüzün varsa o kalp benim kalbimdir. Sabahleyin kalkan alim ilminin artmasını; Zahid de Zühdünün artmasın ister. Ebul Hasan ise bir kardeşinin kalbine sevinç ve neşe verebilmenin derdindedir.”

“İki kişinin dinde çıkardığı fitneyi şeytan bile çıkaramaz. Dünya hırsına sahip alim ve ilimden mahrum ham sofu.” Dikkat et.

Erzurum Hasan Kale den Alvarlı şöyle der.

Meyl etmezem gayrısına hazreti Haktan.

Yüzleri dost, özleri düşman olandan usandım.

İslam’ı yaşayarak örnek olan alimler, ihlaslı Müslümanlar, tebliğ vazifesini çok iyi yapmışlardır. İslamı diyar diyar dolaşarak tebliğ vazifesine girişen Alperenler Peygamberimizin ahlakını, yaşayışını, tebliğ metodunu kendileri yaşayarak tatbik etmişlerdir.

Peygamberimiz s.a.v. çocukluğundan itibaren sevilen, sayılan, sabrı, hoşgörüsü, adaletli davranışı ile tanınmıştı. Hayatının her anında bu erdemleri yaşayarak ashabına ve ümmetine örnek olmuştur. Bizlerinde Peygamberimizin hayatını okuyarak örnek almamız dini bir görevdir. Günümüz insanı Peygamberimiz gibi eş, Onun gibi baba, komşu olabilse; Onun gibi yönetici, adaletli, dürüst bir şahsiyet olmayı gerçekleştirebilse toplumda huzursuzluk olmaz. Mutlu bir hayatı, ahıreti de huzurlu olur.

Hicr Suresinde “Ölüm sana gelinceye kadar ibadet et” buyurur.

Günümüz insanı Müslüman kardeşinin derdi ile dertlenebilse, acısını mutluluğunu paylaşabilse, benlik duygusundan kurtulabilse: Peygamberini sevmeden dini vecibeleri yerine getirmeden, boş konuşma ile İslami yaşantı olamaz.

İster alim, ister zahid olsun, kalben dine ısınmayıp, kendine göre dini yorumlamaya çalışa kimse tebliğ görevini yapmasın.

İnsanların bazıları, özellikle gençler basın ve yayında gördükleri şahısları kendilerine örnek almaya çalışıyor. Onlar gibi giyinmek, onlar gibi konuşmaya ve düşüncelerine özenmekte. Örnek alınan bu insanlar İslami yaşayışın içinde olmadıkları gibi, güzel ahlaka sahip olmayabilirler. Bazı sapkın insanlar batıl inançlara, içki, kumar ve uyuşturucu maddeleri gençlerimize aşılayabilirler.

Bu nedenle İslamı yaşayan öğretmenler, İmamlar Camii cemaati; Peygamberimiz, sahabe, evliyaullah ve zahidler gibi yüce insanları örnek alarak hizmet etmeliler. En yakınımız hane halkımıza, komşulara, mahallemize yaşayışımızla örnek olarak Alperenler gibi neden olmayalım. Hiçbir hizmet gayret etmeden elde edilemez. Atalarımız bin yıldır Anadolu’muzda İslam’ı yaşadı ve yaşattı. Bizler, bunun değerini bilerek evlatlarımıza bu kutsal emaneti teslim etme sevdasında olmalıyız.